Narcissus was de zoon van de riviergod Kefisus en de nimf Leriope. Hij was een bijzonder knappe jongeman, zo aantrekkelijk dat zowel mannen als vrouwen verliefd op hem werden. Als hij ooit besloot te trouwen, zou hij kunnen kiezen uit de mooiste vrouwen op aarde. Met zijn mooie bruine haar, perfecte gezicht en gezonde uitstraling, had hij alles wat iemand zich maar kon wensen.
Toch was Narcissus totaal niet geïnteresseerd in de liefde van anderen. Hij had weinig met mensen en voelde zich veel meer op zijn gemak in de natuur, omringd door dieren en planten.
De nimf Echo raakte hopeloos verliefd op Narcissus, maar hij toonde geen interesse in haar. Ondanks haar pogingen om zijn aandacht te trekken, bleef hij onverschillig. Dit maakte Echo zo verdrietig dat ze zichzelf verwaarloosde en uiteindelijk stierf door verdriet, haar lichaam leeg door de weigering van voedsel. Haar stem bleef achter en herhaalde de woorden van anderen, als een echo die nooit zou verdwijnen. De andere nimfen waren woedend over Narcissus’ gedrag en vroegen Aphrodite, de godin van de liefde, om hem te straffen.
De volgende dag liep Narcissus door het bos en kwam bij een helder vijvertje waar hij even rustte. Toen hij voorover boog om water te drinken, werd hij plotseling geconfronteerd met een prachtige jongeman in het water. Narcissus kon zijn blik niet van hem afwenden. Hij probeerde de jongen aan te raken en te kussen, maar elke keer als hij het water raakte, verdween de jongen. De jongen bleef echter steeds ongrijpbaar, wat Narcissus enorm frustreerde. Zijn verlangen naar de jongeman groeide steeds meer, maar al snel begreep hij dat hij hem nooit zou kunnen aanraken. Het verdriet werd te groot voor hem om te dragen en hij stierf uiteindelijk, precies zoals Echo. Wat bleef, was een felgele bloem, een symbool van zijn tragische lot.